qəryə

is. <ər.> köhn. Kənd. Yollar xarab, qəryələr viran, . . qəbiristanlar küçələrin içində havanın kəsafətinə bais. M. F. A.. İki gün yol gedib yetişdik məşhur Kəleybər qəryəsinə. . C. M.. Eşidirdim mən atların səsini; Qəryəyə axşam üstü dönməsini. A. S.. <Usta:> Bəli, oğlum, görünür ki, bütün ətraf qəryələri tapdaya-tapdaya məxsusən mənim yanıma gəlmisən. S. R..